ณ วันนี้ เวลานี้
ทำไมเราถึงรู้สึกว่า เรากับเค้าห่างกันเหลือเกิน ถึงแม้จะอยู่ในบ้านเดียวกัน นอนบนเตียงเดียวกัน แต่มันเหมือนเค้าไม่ได้อยู่ที่นี่ ไม่ได้อยู่กับเราตรงนี้อีกแล้ว
เรารู้สึกเหมือนเคว้งนะ รู้สึกแปลก ๆ อ่ะ
เราเชื่อมั่นนะว่า เค้าจะไม่มีวันไปจากเรา แต่พอถึงวันนี้เราก็ได้รู้แล้วว่า มันอาจจะไม่แน่เสมอไปแล้วนะ
เค้าไม่เคยคิดว่า "การนอกใจเป็นสิ่งที่ผิด"
ทุกวันนี้เค้ากลับคิดและชอบที่จะยัดเยียดความคิดนั้นมาใส่ไว้ในหัวเราว่า "เรากำลังจะนอกใจเค้า" , "เรากำลังจะมีชู้"
ทำไมเค้าไม่คิดบ้าง ว่าสิ่งที่เค้าทำกับเรามันเจ็บแสบแค่ไหน แล้วพอวันนี้ วันที่เราเริ่มมีสังคมเป็นของตัวเอง เค้าจะมาเรียกร้องหาอะไร ในเมื่อวันที่เราไม่มีสังคม เค้าก็ไม่เคยอยู่เป็นเพื่อนกับเรา
"เราไม่เคยคิดนอกใจเค้านะ" และ "เราก็ไม่เคยคิดมีชู้ด้วย"
เพราะแค่ผู้ชายคนนี้คนเดียว ชีวิตของเรายังพังพินาศขนาดนี้ ถ้าเรายังไม่จำก็ไม่รู้จะด่าว่ายังไงแล้ว
อนาคตเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน แต่วันนี้สิ่งที่เราได้รับมันมากมายนัก มันมากจนทำให้ใจของเราด้านชาไปหมดแล้ว
เมื่อ 2 วันที่ผ่านมา รู้สึกเหมือนหัวใจถูกฉีกออกไปเป็นชิ้น ๆ เลย เหมือนใจจะขาด ไม่มีสติอะไรเลย
พอดีขอไปเจอพี่คนหนึ่งเค้าพูดให้กำลังใจมา
"ถ้าวันหนึ่งเราไม่มีผู้ชายคนนี้อยู่ แล้วใครจะเป็นหัวหน้าครอบครัว ใครจะเป็นคนดูแลลูกชายและแม่ของเรา"
คำตอบน่ะเหรอ
"ก็เราไง"
"ดังนั้นพี่เค้าก็เลยบอกว่า เสียใจได้นะ แต่เราควรรีบยืนให้ได้ในเร็ววัน เพื่อคนที่เค้ารักเราจริง ๆ ไม่ใช่ผู้ชายหลอกลวงคนนี้"
แต่วันนี้เค้าก็ยังทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกนะ
แบบว่า ไม่รู้สึก ไม่รู้สาอะไรทั้งนั้น
ไม่รู้ว่าเคยทำอะไรไว้
ไม่คิดมั้งว่าเราจะเจ็บเป็น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น