แม่

เคยมีคนพูดว่า
"ท้อได้ แต่อย่าถอย"
ตอนที่เราได้ฟังนะ
"อืม ความหมายของเค้าดี"
แต่ถ้าถามเราในใจเรารู้สึกดีตามคำพูดนั้นไม๊
บอกให้ฟังเลยว่าไม่
ถามหน่อยเถ่อะ
"ถ้าพรุ่งนี้ มันไม่มีอนาคตไว้สำหรับเราแล้ว"
คำ ๆ นี้ฟังแล้วมีความหมายอะไรไม๊
ต่้อให้มีคำพูดอื่นที่ดีกว่านี้อีกหลายร้อยหลายพันเท่า
เชื่อได้เลยว่า ไม่มีใครฟังแล้วรู้สึกมีกำลังใจหรือว่าซึ้งไปกับคำ ๆ นั้นหรอก
ถ้าเราไม่ได้หลอกตัวเองอ่ะนะ
แหม เ็ห็น ๆ อยู่แล้ว ว่าอนาคตมันมืดมนมาก ๆ เลย
ยังมาบอกอีกนะว่า "ท้อได้ แต่อย่าถอย"

ขนาดว่าเราผ่านอะไร ๆ ในชีวิตมาก็เยอะนะ
มีประสบการณ์เพียบในทุก ๆ ด้านเลยแหล่ะ
แต่พอมีความสบายเข้าหน่อย
ลืมระมัดระวังตัวไป
พอรู้สึกตัวอีกที
เฮ้อ ลำบากอีกแล้ว

ไหงชีวิตเราต้องเป็นอย่างนี้เรื่อยเลยนะ
ดีได้ ปีเดียว ลำบากไปอีก 5 ปี
เซ็ง
ไปดูดวงมาก็หลายที่นะ
มีแต่คนบอกให้ปลื้มทั้งนั้นเลยว่า ดวงแบบนี้จะรวย
โห รวยมาก ๆ เลย รวยจนไม่เหลืออะไรเลย
ไม่รู้เค้าเรียกรวยแบบไหน
ยังมองไม่เห็นหนทางที่จะรวยเลยอ่ะ

แต่ไม่เป็นไร
ช่วงนี้ถือคตินี้
ถ้าไม่ตาย หาใหม่ได้

ตอนนี้ก็ต้องก้มหน้าก้มตาทำงานของเราไปเรื่อย ๆ
ทำให้ดีที่สุด เท่าที่เราจะทำได้
ขนาดว่าเป็นคนที่คิดดีกับทุก ๆ คนนะ ไม่เว้นแม้กระทั่้งหมา แมว
ไม่เคยคิดร้ายอะไรกับใครเลย
ถ้าลองหันไปดูคนรอบข้างสิ แหมบางทีหมั่นไส้หมา ยังเตะเลย

ก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกันนะ
สงสัยจะเป็นจริง เหมือนที่พุทธทำนายที่ว่า
ช่วงที่เราเกิดเนี่ยเป็นช่วงสุดท้ายของพระำพุทธศาสนาแล้ว เวลาทำความดีอะไรก็แล้วแต่นะ มันทำยากมาก ๆ เลย มีอุปสรรคร้อยแปดพันประการ แต่ถ้าลองให้ทำความชั่วสิ สักอย่างเดียว โห! ทำไมมันง่ายอย่างนี้ล่ะ
เป็นแบบนี้ เจอบ่อยแล้ว
เจอจนบางทียังคิดเลยนะ
เฮ้! ถ้าเราทำความดีแล้วมันลำบาก จะทำไปทำไมเนี่ย

ไม่รู้หรอกนะว่าพรุ่งนี้จะมีกินไม๊
ไม่รู้หรอกนะว่าพรุ่งนี้จะอยู่ยังไง
ไม่รู้หรอกนะว่าค่าใช้จ่ายเดือนหน้าจะเอามาจากไหน
ไม่รู้หรอกนะว่าทางข้างหน้ามันจะมีไม๊
รู้แค่วันนี้ขอทำความดีให้เต็มที่

ไม่ว่าอะไรก็แล้วแต่ ถ้าทำแล้วเราสบายใจก็ทำไป ทำแล้วไม่เดือดร้อนก็ทำไป
การเลี้ยงดูบุพการีบางทีมันก็ยากมาก ๆ เลยนะ (อันนี้เลยไม่แปลกใจว่าทำไมเค้าถึงพาบุพการีไปอยู่บ้านพักคนชราซะเยอะ)
ตอนที่เค้าเลี้ยงดูเรามา เหมือนมันง่ายนะ อยากได้อะไรก็ได้ อยากไปไหนก็ได้ไป ไม่เคยมีคำว่าไม่ได้ อะไรก็รู้สึกง่ายไปซะทุกอย่าง อันนี้เป็นคำตอบที่เราคิดเอาเองนะ ไม่รู้ว่าใช่รึเปล่า
เพราะตอนนั้นเราเป็นผู้ได้รับไง เราไม่ได้เป็นผู้ให้ อยากได้อะไรก็มีแต่คนหามาให้
"แม่หาให้ลูกได้ทุกอย่าง ถ้าไปเอาดาวเอาเดือนมาได้ก็จะไปเอามาให้อ่ะนะ ถ้าลูกต้องการ"
แต่ในวันนี้เราต้องเป็นผู้ให้ ซึ่งมันก็ต้องยอมรับกันตรง ๆ แหล่ะว่ามันลำบากกว่าตอนเป็นผู้รับมาก แล้วความรู้สึกที่ลูกจะรักแม่เท่ากับที่แม่รักลูกน่ะ มันไม่เท่ากันนะ
แม่รักลูกมากกว่า ลูกรักแม่
อันนี้เป็นเรื่องจริง ประสบการณ์จริง อย่างเรามีลูกถามว่าเรารักลูกเรามากไม๊ ตอบได้เลยว่า มาก มากกว่าชีวิตของเราเองซะอีก แต่ถ้าถามว่ารักแม่ไม๊ คำตอบที่ได้ก็คือ รัก แต่รักน้อยกว่าลูก

เราก็ลองคิดกลับกันดูสิ ว่าถ้าเราเป็นแม่ เราอยากให้ลุกทำอะไรให้เราตอนที่เราแก่ คิดได้ดังนั้น เราก็รีบ ๆ ทำให้กับแม่เราซะ มันเหมือนกับให้เราเอาความรู้สึกของเราไปใส่ไว้ในความรู้สึกของเค้าน่ะ ว่าท่านจะรู้สึกยังไง ถ้าเราทำแบบนี้ แบบนั้น หรือจะเป็นยังไง จะเหงาไม๊ จะทานข้าวรึยัง ถ้าเราไม่อยู่บ้าน

แต่สำหรับข้อนี้ ต้องบอกก่อนนะ คนที่จะทำได้เนี่ย ต้องรู้จักเห็นอกเห็นใจคนอื่นซะก่อนนะจ๊ะ

เพราะเคยเป็นไง แต่ตอนนี้แก้หายแล้ว 55555555

ยกระดับความเป็นคนขึ้นมาอีกหนึ่งระดับ เมื่อก่อนนี้ออกแนวค่อนข้างเลวเลยแหล่ะ ไม่เคยสนใจหรอก แม่จะร้องไห้น้ำตาเป็นสายเลือด คอยชะเง้อมองหาลูก (ตอนส่งไปเรียนต่อน่ะ) แต่ลุกนะ ไม่เคยรู้หรอกนะว่าแม่จะรู้สึกยังไงบ้าง สนใจแต่ความรู้สึกของตัวเองเป็นใหญ่ เชื่อไม๊ว่า แม่ของเราเหมือนว่าท่านจะตรอมใจอ่ะ ทานอะไรก็ไม่ค่อยได้ ทานอะไรก็ไม่อร่อย แบบว่าแม่ไม่หิวอะไรเลยอ่ะ ทานได้วันละนิดวันละหน่อย แต่ถ้าถามเราตอนนั้นว่ารู้ไม๊ที่แม่เป็นแบบนี้ รู้แต่ไม่สนใจ

ทุกวันนี้ต่างกับวันนั้นแบบหน้ามือกับหลังตีนเลยแหล่ะ เราจะต้องดูแลท่านก่อนนะ ไม่อยากให้แม่เจ็บ ไม่อยากให้แม่ปวดอีกต่อไปแล้ว เราล้างเท้าให้แม่ แล้วเอาเท้าแม่มาวางไว้บนหัวเรา บ่อยนะ เพื่อให้ท่านขออโหสิกรรมให้ ในทุกสิ่งที่เราเคยทำกับท่านเอาไว้ สงสารแม่น่ะ แต่มันเป็นเหมือนปฏิกิริยาอัตโนมัติของความรักที่แม่จะมีให้ลูกน่ะ พอห่วงลูกมาก ๆ ก็พาลจะกินข้าวไม่ลง พอห่วงบ่อย ๆ เข้าทีนี้ก็เลยไม่รู้จักความหิวเิอาซะเลย

เฮ้่อ แค่คิดนี่ก็บาปมากเลยนะที่ทำให้แม่เป็นแบบนั้น ทีเราสามารถกลับมาเป็นคนได้ทุกวันนี้ก็เพราะลูกของเราไง เพราะเค้าทำให้เรารู้สึกถึงคำว่า "กฎแห่งกรรม" มันมีจริง ลูกร้อง เราร้องตาม ทีนี้เราก็เลยกลับไปคิดถึงแม่เราในวันที่เราร้องไห้ แม่ก็ร้องตามเหมือนกัน แต่คนที่เค้าหักอกเราน่ะ เค้าร้องไห้ให้เราไม๊ เปล่าเลย มันไปดี๊ด๊าอยู่ที่อื่น มันไม่เคยรู้หรอกนะว่าเราเจ็บปวดแค่ไหน จะเป็นจะตายมากเลยกับผู้ชาย

แต่พอดีว่าตอนนั้นลืมไปไงว่า ทุกครั้งที่เราร้อง แม่ก็ร้องกับเรา เหมือนกับวันนี้ ทุกครั้งที่ลูกเจ็บ เราก็เจ็บมากกว่าที่ลูกเจ็บอีกอ่ะ อันนี้ไม่รู้เป็นเพราะ "กฎแห่งกรรม" มันตามมาทัน หรือว่าเป็นเพราะเราเป็นคน sensitive ก็ไม่รู้้เหมือนกัน

พอคิดกลับไปกลับมามาก ๆ ก็เลยได้ข้อสรุป

เพราะเรากลัวไง กลัวว่าลูกจะทำกับเรา เหมือนที่เราได้ทำกับแม่เอาไว้น่ะ มันคงจะแสบเข้าไปถึงในทรวงเลยแหล่ะ ที่เอามาเล่าให้ฟังเนี่ย ไม่ได้อยากจะให้มองว่าเราเป็นคนดีหรอกนะ แต่อยากจะบอกให้รู้ไว้ว่า ทุกวันนี้ที่ทำความดี เพราะกลัวเวรกรรมมันตามมาทัน จากที่ลอง ๆ อ่านจากหลาย ๆ ที่ดูอ่ะนะ เค้าบอกว่า กรรมดีอยู่ส่วนกรรมดี กรรมชั่วอยู่ส่วนกรรมชั่ว เราไม่สามารถทำความดีมาลบล้างความชั่วที่เราเคยทำเอาไว้ได้ แต่มันอาจจะเบาบางลงได้บ้าง หากคู่กรณี (แม่) ของเราเองอโหสิกรรมให้ พอรู้นะ รีบวิ่งแจ้นไปผสมน้ำอุ่นมาล้างเท้าแม่เลยแหล่ะ

ที่เราต้องลำบากทุกวันนี้มันก็มีส่วนมากจากผลกรรมที่เราเคยทำให้บุพการีต้องเสียใจไง บาปแค่ไหนก็คิดเอาละกันนะ แม่ถึงกับทานข้าวไม่ลงเลยอ่ะ แค่นี่ที่เราได้รับเนี่ย ถือว่ายังไม่หนักหรอกนะ ถ้าเทียบกับสิ่งที่เราทำกับแม่ไว้ เราปล่อยแม่ไว้เกือบ 10 ปีที่ท่านทานอะไรไม่ค่อยได้น่ะ พอมีลูกแล้วก็ยังคิดไม่ได้หรอก มีทิฏฐิเยอะ

พอเวลาผ่านไป คนเราก็เปลี่ยนไปน่ะสิ ยิ่งกลัว ๆ เวรกรรมด้วย

แม่ของเราเป็นผู้ให้เสมอมา
แม่ของเราไม่เคยว่ากล่าวใคร
แม่ของเราไม่เคยบอกว่าลูกตัวเองดี
แม่ของเราไม่เคยอิจฉาใคร
แม่ของเราเป็นผู้เสียสละที่สุดในครอบครัว
แม่ของเราเป็นพี่ใหญ่ที่สุดในครอบครัว
ทุกวันนี้
แม่ของเราก็ยังเป็นผู้ให้ ให้โอกาสให้ลูกได้ตอบแทนบุญคุณไง
ให้โอกาสลูกคนนี้ได้แก้ตัวในสิ่งชั่ว ๆ ทุกอย่างที่เคยทำไว้กับแม่
พระคุณแม่ของเรานะ ทดแทนยังไงก็ไม่หมดหรอก จากวันนี้ไปจนชั่่วชีวิตของท่านที่เหลืออยู่
เราจะดูแลท่านให้ดีที่สุด เราจะรักท่านให้มาก ๆ
เราจะเป็นผู้ให้....
ให้ท่านได้สบายใจ
ให้ท่านได้มีความสุข
ให้ท่านได้รับความรักจากหลาน
ให้ท่านได้รับความรักจากลูก
ให้ท่านรู้สึกอบอุ่นเวลาที่อยู่บ้าน

ถึงคนอื่นจะไม่เห็นค่าความสำคัญของแม่ในทุก ๆ สิ่งที่แม่ได้ให้เค้าไป
ถึงเราจะไม่ได้ร่ำรวยเหมือนแม่นะ
แต่เราจะทำให้แม่ของเรามีความสุขด้วยครอบครัวเล็ก ๆ ที่เรามี
เราสัญญา

ต้องขอบคุณลูกของเรานะ ที่ทำให้เราได้รู้ว่า "ความรักของแม่ยิ่งใหญ่มากแค่ไหน"
ขอบคุณนะครับ น้องปิงปองของแม่

เรารักแม่ของเรา
เรารักแม่ของเราทุกวัน
และเราจะรักแม่ของเราตลอดไป