และแล้ววันนี้ก็มาถึง วันที่เราทะเลาะกับสามี ก็ไม่เชิงนะถ้าจะเรียกว่าทะเลาะ แต่เอาเป็นว่าเค้าด่าว่าเราฝ่ายเดียวละกัน เพราะตัวเราทำผิดเต็มประตู เราก็เลยไม่เถียง แต่ก็ดีนะที่มีการทะเลาะครั้งนี้เกิดขึ้น มันทำให้เราตาสว่างขึ้นเลยแหล่ะ ก่อนที่เค้าจะออกไปจากบ้าน เรากำลังจะลงมาเรียกเค้า ขอร้องให้เค้าอยู่ แต่เรากลับได้ยินเสียงเค้าคุยโทรศัพท์กับผู้หญิงอีกคนหนึ่งอยู่ ผู้หญิงคนที่เค้าบอกกับเราว่าเลิกแล้ว กล้าสาบานว่าเลิกกันแล้ว เค้าพูดว่า
"เค้าจบแล้วนะ ตัวเองจะเชื่อไม๊ เค้าไม่มีเงินเลย ตัวเองเอาเงินออกมาให้เค้าหน่อยได้ไม๊ เค้าไม่เอาบัตรหรอก ตัวเองออกมากดเงินให้เค้าหน่อยสิ อืม ต่างคนต่างอยู่ดีแล้วแหล่ะ"
อืม
ถ้าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับคุณ "คุณจะทำยังไง"
เราอึ้งไปเลยนะ แล้วก็งงเหมือนตัวเองไม่รู้ตัว เหมือนเบลอ ๆ งง ๆ เราก็เลยเดินออกมาให้เค้าเห็นนะว่า เรารู้นะ เค้าจะได้ไม่ต้องโกหกหลอกลวงเราอีกไง แล้วก็ไปส่งเค้าออกจากบ้าน เค้าถามว่า
"ขอยืมรถไปก่อนได้ไม๊ พรุ่งนี้จะเอามาคืน"
"เราก็ตอบไปว่า ได้" แล้วเค้าก็จากไป
เราร้องไห้นะ ร้องแบบว่าเหมือนเราโง่อ่ะ เหมือนเราถูกหลอกตลอดเวลาที่เค้าอยู่ที่บ้านเค้าทำเหมือนกับว่าเค้ารักเรา เค้ารักลูกมาก แต่จริง ๆ แล้วไม่ใช่เลย เค้าโกหกเรา เค้าหลอกลวงเรา เค้าทำให้เราเชื่อใจเค้าอีกครั้ง ทั้ง ๆ ที่เรารู้อยู่เต็มอกนะว่าเค้ายังมีผู้หญิงคนอื่นอยู่ตลอดเวลา แต่ทำไมเมื่อถึงวันที่เราต้องเผชิญหน้ากับความจริง เรากลับแทบขาดใจขนาดนี้ เรารู้สึกเหนื่อย เรามองไม่เห็นอนาคตเลย เราจะอยู่ยังไง ในใจเรายังแอบหวังให้เค้ากลับมานะ แต่ถ้าไม่มายังไงเราก็ต้องผ่านไปได้จริงไม๊
เรากินยาคลายเครียดตลอดเลยนะ เค้าไปจากเราตั้งแต่วันอาทิตย์จนถึงทุกวันนี้เรากินทุกวันเลย เราตื่นมากินข้าวแล้วก็กินยานอนหลับ เราไม่อยากคิด เราอยากจะฝัน ฝันต่อไป เราไม่อยากเผชิญหน้ากับความจริง
แต่ไม่เป็นไรแล้วนะวันนี้เราดีขึ้นแล้ว เราถึงสามารถเขียนบทความนี้ได้ไง เรากำลังจะยืนขึ้นอีกครั้งหนึ่งด้วยตัวของเราเอง เราต้องทำให้ได้เพื่อแม่ และเพื่อลูกของเรา
พรุ่งนี้เราจะไปบวชชีพราหมณ์กับแม่และลูก เราจะพยายามอยู่วัดให้ได้ถึง 7 วันนะ
เราอยากให้ชีวิตของเราดีกว่านี้
เราอยากเลี้ยงดูแม่ให้ได้ดีกว่านี้
เราอยากเป็นแม่ที่ดีของลูกให้ดีกว่าทุกวันนี้
แต่เราไม่สามารถทำได้ เราทำได้แค่นี้
นี่คือ เราทำดีที่สุดแล้ว
เราจะลุกขึ้นครั้งนี้ จะเป็นการลุกขึ้นเพียงลำพัง โดยมีคนที่เค้ารักเราเฝ้าดูอยู่ เราจะลุกขึ้นอีกครั้งเพื่อลูก เพื่อแม่ เราต้องทำได้
เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ
เวลาจะช่วยรักษาแผลใจให้เรา
ทุก ๆ เวลาที่เราตื่น ความทรงจำจะทำร้ายเราเสมอ นี่คือเหตุผลที่เราพยายามกินยานอนหลับตลอดเวลา แต่ครั้งนี้ที่เราไปวัด เราจะพยายามสวดมนต์ให้ได้มาก ๆ ปฏิบัติธรรมให้ได้เยอะ ๆ เราจะพยายาม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น