กรรม

แววเคยตั้งความหวังไว้นะ "ถึงแม้แววเหนื่อยกาย ไม่เป็นไรหรอก เพราะถ้าตราบใดแววมีกำลังใจ แววจะสามารถผ่านปัญหาและอุปสรรคทุกอย่างไปได้แน่นอน"
แววเคยท้อหลายครั้ง
แววเคยเจอปัญหามามากมาย
แต่แววไม่เคยปล่อยให้ชีวิตของแววลอยไปตามโชคชะตาเลยนะ
แต่ก็แปลกเหมือนกันที่ครั้งนี้มันทำให้แววท้อได้แบบ "หมดกำลังทั้งกายและใจเลยทีเดียว"
แววมีแต่ต้องสู้ ถึงแม้จะเหนื่อยก็ไม่เป็นไร เพราะเดี๋ยวพักแววก็จะหายเหนื่อย แต่ถ้าปัญหาที่แววเจอตอนนี้ แววไม่สามารถพักได้เลย ถึงแม้แววเหนื่อยแค่ไหนก็ตามที แววไม่สามารถหยุดพักได้ แววต้องทำงาน แววต้องทำงาน แต่ไม่ใช่ว่าแววไปทำงานแล้วแววจะมีลูกค้านะ บางทีแววไปตั้งแต่ 4 โมงเย็นจนถึงเที่ยงคืน ไม่มีลูกค้ามานวดเลย แม้สักคนเดียว ขนาดแววไปอยู่ที่ร้านนะ ไปเป็นหมอประจำให้กับทางร้าน แต่แววกับไม่มีลูกค้าเลย
เหมือนมีอะไรมาทำให้ชีวิตของแววไม่สามารถพบเจอทางออกของปัญหาได้อีกต่อไปแล้ว
เคยเจอทางตันไม๊
ทางตันที่ตันจริง ๆ
แววไม่ใช่เด็กอ่อนหัด หรือว่าเด็กอมมือนะ ที่จะไม่สามารถแก้ปัญหาให้กับชีวิตได้ แต่วันนี้แววแก้ปัญหาอะไรไม่ได้จริง ๆ แววไม่สามารถหันหน้าไปพึ่งพาใครได้อีกแล้วถึงแม้ แววจะมีญาติพี่น้องที่ร่ำรวยมีกิจการเป็นของตัวเองกันทั้งนั้น แม้แต่คนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อของแววก็ตามที เค้ายังไม่ช่วยแววเลย

วันนี้แววอยากพัก วันนี้แววจะไม่ไปนวดที่ร้าน วันนี้แววเหนื่อยแล้ว วันนี้อยากนอน แววกินยาแก้เครียดไปแล้ว สักพักแววก็คงจะหลับได้จริงไม๊ แววเหมือนคนฟุ้งซ่านแล้ว และเริ่มวกไปวนมา เริ่มไม่ค่อยมีสติแล้ว
แววคิดว่า คงเป็นเพราะแววคิดมากเกินไปรึเปล่า ชีวิตของแววถึงต้องเป็นแบบนี้ เพราะชีวิตของแวว แววสู้มาตลอดไง แววไม่เคยท้อ พอถึงวันที่แววท้อขึ้นมา มันถึงหมดรูปได้มากขนาดนี้

55555
สมน้ำหน้าเน๊อะ
ให้เงินเค้าไปทำแท้งแล้วชีวิตของแววตอนนี้มันก็เลยพังพินาศขนาดนี้
ทำบุญไปเท่าไหร่ก็เหมือนทดสอบกำลังใจ
เพราะมันยิ่งไม่มีเงินให้ทำน่ะสิ
แต่ก็ยังทำนะ
ถ้ายังพอมีเหลือบ้าง
ก็จะทำ
เหนื่อยเหลือเกิน กับการชดใช้เวรกรรม
เหนื่อยเหลือเกิน กับการไม่รู้อนาคต
เหนื่อยเหลือเกิน ที่ไม่มีบุญใดสามารถช่วยให้พ้นไปจากอุปสรรคนี้ได้
เหนื่อยเหลือเกิน ที่ชีวิตของเราต้องเป็นแบบนี้อยู่ร่ำไป

มันจะพังได้มากกว่านี้อีกไม๊
ก็คงจะได้มั้ง
เพราะตอนนี้ก็เหลือแค่ชีวิตของคนที่แววรักเท่านั้นแหล่ะ ที่แววยังมี นอกนั้นเวรกรรมเอาไปหมดแล้ว
เพราะบุญของแววมันไม่พอที่จะชดใช้ให้กับเวรกรรมยังไงล่ะ แววถึงต้องมาเป็นแบบนี้
หากแววทำบุญมาเพียงพอ แววคงไม่ต้องมาเจอกับปัญหาบ้า ๆ แบบนี้หรอก
แต่วันนี้มันแทบไม่เหลือทางให้แววได้ทำบุญเลยจริง ๆ มันหมดแล้ว ทางจะให้เดินก็เหลือแค่เพียงก้าวได้เท่านั้น เหมือนเดินในซอกตึกที่ไม่มีทางได้เปลี่ยนท่าเดินเลยอ่ะ ต้องก้าวไปข้างหน้าอย่างเดียว ไม่มีทางออก เดินไปในทางแคบ ๆ ไม่สามารถถอยหลังได้ และไม่สามารถหาอนาคตเจอเช่นกัน มันคงจะเป็นอย่างนี้ไปจนกว่าชีวิตของแววจะจบล่ะมั้ง
บุญของแววไม่พอให้ชดใช้คืนเค้า แววก็ต้องเจอกับสิ่งเหล่านี้
นี่ยังดีนะ ที่บุญรับไปบ้างแล้ว ไม่อย่างนั้นนะ
หนักกว่านี้อีกเพียบ

เฮ้อ
เหนื่อย
อยากเจอทางออกจัง
อยากมีแสงสว่างนำทางจังเลย