สวดมนต์

แววสามารถบอกให้เพื่อนหรือคนที่แววรู้จัก ไปทำบุญ หรือชวนคนเหล่านั้นมาสวดมนต์ได้นะ
แววสามารถบอกให้หลาย ๆ คนเปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับความเชื่อที่ผิดได้
แต่แววไม่สามารถทำให้ตัวเองมีความสม่ำเสมอในการทำบุญ หรือแม้แต่การสวดมนต์ แววก็ไม่สามารถทำให้เป็นเรื่องที่สม่ำเสมอไม่ได้ แววคงไม่ใช่คนดีอีกแล้วมั้ง
เพราะช่วงที่แววสวดมนต์เยอะ ๆ แววจะพยายามมาก ๆ เลย เวลาสวดมนต์แววไม่มีความสุขหรอกนะ แววจะระวัง จะกลัวว่าจะมีใครมาทำให้เสียสมาธิรึเปล่า แต่ก็มีบ่อยนะที่การสวดมนต์ของแววทำให้แววมีจิตใจที่สงบเยือกเย็นและมีสติมากขึ้นจริง ๆ แต่ช่วงหลังมา หลังจากที่แววไปบวชชีพราหมณ์มา 3 วัน (แววพาลูกชายกับแม่ไปอยู่ด้วยกันที่วัดด้วย) แววตั้งใจไว้แล้วว่าแววจะไม่หยุดสวดมนต์ แววจะสวดมนต์ให้ได้ทุกวัน แต่สุดท้ายแววก็ทำไม่ได้ เพราะอะไรรู้ไม๊

เพราะแววสวดมนต์ทุกวัน ฐานะทางการเงินของแววก็แย่ลง แย่ลง แย่ลง จนไม่มีเงินเหลือในบ้านเลยแม้แต่ 1 บาท แววเอาเงินเหรียญบาทไปซื้อกับข้าวมาทำให้แม่กับลูกกิน ไม่มีลูกค้ามานวดที่บ้านของแววเลย ไม่มีลูกค้าไปนวดที่ร้านที่แววทำงานด้วยเหมือนกัน นมของลูกหมด แววก็ไม่มีเงินไปซื้อนมให้ลูก แววต้องไปขอยืมพี่คนหนึ่ง ซึ่งเค้าเป็นลูกค้าของแววให้เค้าช่วยหน่อย พี่เค้าก็ดีนะ ช่วยเหลือให้แววยืมเงิน ก็เลยรอดตัวไป ลองคิดดูนะ "ถ้าคุณมัวแต่สวดมนต์ แต่คุณไม่มีเงิน แล้วคุณมีภาระรอคุณอยู่ข้างหลัง คุณจะทำยังไง" แววรู้สึกว่าใจของแววไม่บริสุทธิ์แล้วสำหรับการสวดมนต์ เพราะแววสวดมนต์แล้วแววเครียด แววโมโหใส่แม่ของแวว และใส่อารมณ์กับลูก แววก็เลยเริ่มมองว่ามันไม่ใช่แล้วแหล่ะ แววเริ่มรู้สึกผิดในสิ่งที่แววได้ทำกับแม่และลูก แววก็เลยเริ่มมองใหม่ ลองคิดใหม่ดู ว่าถ้าใจของแววยังไม่พร้อม แล้วใจของแววไม่บริสุทธิ์ ถึงแม้แววจะเสียดายเวลา 21 วันที่แววสวดมนต์มา แต่แววคิดว่าระยะเวลาทั้งหมดที่แววสวดมนต์มานั้น คงไม่มีความดีอะไรเลยมั้ง เพราะมันเป็นการเพิ่มทุกข์ให้ตัวเองอ่ะ และแววก็ทำให้แม่ไม่มีความสุขด้วย แววก็เลยหยุดก่อน ตอนนี้อาศัยสวดมนต์ระหว่างทางที่ไปเรียนการนวดแบบราชสำนักที่โรงเรียน (อยู่ห่างจากบ้านประมาณ 10 กิโลเมตรได้มั้ง ก็ดีนะ สวดแล้วเหมือนปลดปล่อย ไม่รู้นะว่าวิธีนี้จะได้บุญไม๊ แต่รู้สึกสวดมนต์แบบนี้แล้วมีความสุข)

ตอนนี้แววอาศัยอย่างเดียว คือ ทำยังไงให้จิตใจของแววบริสุทธิ์ พยายามจะวางใจให้เป็นกลางนะ ไม่โมโห ไม่ใส่อารมณ์ มองอะไรรอบ ๆ ตัวของแววที่แววต้องเผชิญหน้าอยู่ในตอนนี้ มันคือเวรกรรมของแววเอง มันคือสิ่งที่แววได้เคยทำไว้กับคนเหล่านี้ ในอดีต ในวันนี้แววก็เลยต้องมาชดใช้ให้เค้าน่ะสิ แววพยายามจะไม่ก่ออารมณ์ให้มัวหมองนะ เพราะมันจะยิ่งทำให้แย่ลงไปมากกว่าเดิมอีก

ตอนนี้แววขอทำความดีกับพระอรหันต์ในบ้านของแววก่อนนะ "แม่ของแวว"
แววไม่อยากทำให้แม่เสียใจอีกแล้ว
ทุกวันนี้แววก็ทำให้แม่ต้องมาลำบากกับแวว
ชีวิตของแววเกิดมาไม่เคยทำให้แม่มีความสุขเลย แววทำให้แม่ทุกข์ตลอดเลยอ่ะ
แล้วทำไมแววจะต้องไปขวนขวายหา "พระ" นอกบ้าน ด้วยล่ะ
ในเมื่อ "พระในบ้าน" แววยังไม่สามารถทำให้ท่านมีความสุขได้เลย
งานที่แววทำก็ไม่ประสบความสำเร็จ
เงินที่ได้มาก็ไม่เคยพอที่จะใช้จ่ายในบ้านเลย
แต่แววมีความสุขนะ เพราะเงินทุกบาทที่ได้มา มันเกิดขึ้นมาจากความพยายามของแวว มันคือหยาดเหงื่อแรงงานของแวว ถึงแม้มันจะน้อยมาก ๆ เลยเมื่อเทียบกับจำนวนเงินที่แววได้ใช้ไปเมื่อก่อน เทียบไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
วันนี้แววมีความสุข อยู่บนคำ ๆ เดียว คือ "พอเพียง" แววได้รู้จักแล้วกับคำ ๆ นี้
วันนี้มี พอสำหรับพรุ่งนี้ แค่นี้แหล่ะ ที่ขอให้ได้เจอในแต่ละวัน
แววไม่ขอมากไปกว่านี้หรอก ถ้าได้มากหน่อยก็ดีจะได้เอาไปใช้หนี้ให้หมด ๆ ไป แล้วทีนี้แววก็จะสามารถเริ่มต้นใหม่ได้แล้วแหล่ะ

แต่ชีวิตของเรามีอุปสรรคไว้ให้เราผ่านมันไปให้ได้ใช่ไม๊
แววก็ต้องผ่านอุปสรรคนี้ไปได้เหมือนกัน
แต่จะเป็นเมื่อไหร่นั้น คงไม่มีใครตอบได้
แววก็ท่อง "คำขออโหสิกรรมทุกวันนะ" "แผ่เมตตาให้ตัวเอง" "แผ่เมตตาให้สัตว์" "แผ่ส่วนกุศล" อันนี้จะพยายามทำให้ได้ทุกวัน เผื่อเจ้ากรรมนายเวรของแววจะสงสารแววบ้าง เปิดทางให้แววได้ประสบความสำเร็จกับชีวิตกับเค้าบ้างสักครั้ง
อันนี้คือความฝันเล็ก ๆ น้อยอ่ะนะ แต่คงยากที่จะเป็นจริง
เพราะแววเคยอ่านหนังสือ เค้าบอกว่า ขอให้ประสบความสำเร็จ กับ รวย เนี่ย เป็นคำขอที่เป็นผลได้ยากมาก ๆ เลยแหล่ะ พอแววได้รู้อย่างนี้แล้ว แววก็เลยไม่ค่อยอยากหวังหรอก แค่แอบมีนิด เผื่อฟลุ๊ก 555

อย่าให้พรุ่งนี้ แย่กว่าวันนี้ก็พอแล้ว
แววขอให้พรุ่งนี้แววมีลูกค้าก็พอแล้วแหล่ะ
ต่อให้ลูกค้าเยอะแค่ไหน
จากวันนี้แววจะไม่งอแง จะไม่ท้อถอย
เหนื่อยงานแล้วมีเงิน
ดีกว่าเหนื่อยใจ แล้วไม่มีเงิน
แววจะทำให้ได้
แววจะพยายาม
ขอแค่ให้แววมีลูกค้าเถ่อะ