ทุกคนเกิดมาล้วนมีปัญหา
ทุกคนเกิดมาล้วนมีความทุกข์
ทุกคนเกิดมาล้วนมีอุปสรรค
ทุกข้อที่ดิฉันกล้วมานั้น เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับคนทุกคนจริง ๆ
ตั้งแต่เป็นทารก, วัยรุ่น, วัยทำงาน, จนถึงวัยเกษียณอายุราชการ
ล้วนมีความทุกข์ทั้งสิ้น เพียงแต่ความทุกข์ในแต่ละวัยนั้น
ไม่เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับภาวะในขณะนั้น
แต่ทุกความทุกข์ทั้งหลายบนโลกใบนี้
มีทางออกรอให้คุณหาเจอเสมอ
เพียงแต่คุณจะยอมออกมาจากความทุกข์เหล่านั้นหรือไม่
คุณพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับความเป็นจริงหรือไม่
คุณมีความพยายามที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองหรือไม่
คุณพร้อมรับการเปลี่ยนแปลงในชีวิตได้จริงหรือไม่
นี่คือคำถาม สำหรับผู้ที่ต้องการหลุดพ้นจากความทุกข์
บางทีปัญหาที่คุณคิดว่าหนักหนาสาหัสแล้วสำหรับคุณ
มันอาจะไม่ใช่ความทุกข์ที่แสนสาหัสจริง ๆ ก็ได้
เมื่อถึงเวลาเราก็สามารถผ่านพ้นมาได้เสมอ
เพียงแต่เราแค่กลัวที่จะเผชิญหน้ากับมันแค่นั้นเอง
เรากลัวกับความทุกข์ทั้ง ๆ ที่บางครั้งเรายังไม่ได้เจอกับมันเลยด้วยซ้ำ
เรากลัวมัน เพราะเราคิดถึงความทุกข์ตลอดเวลา
ความทุกข์อยู่กับเราตลอดเวลา
นั่นคือ "สิ่งที่เราคิดยังไงล่ะ"
เราทุกคน "คิด" ตั้งแต่ที่มันยังไม่เกิดด้วยซ้ำ
ตั้งแต่ที่มันยังไม่มีมูลเหตุอะไรเลย
เราคิดตั้งแต่เริ่มรู้สึกไม่วางใจ, ระแวงต่อสิ่งรอบข้าง
เราคิดแล้ว "คิดที่จะกลัว" , จิตนาการไปเรื่อย ๆ
เป็นการสร้างอุปาทานในแง่ลบให้กับตนเอง
สร้างไปเรื่อย ๆ แล้วทีนี้แหล่ะ ความกลัวเหล่านั้นจะเป็นจริงขึ้นมาแหล่ะค่ะ
อย่ากลัวที่จะทุกข์นะ
อยากให้ทุกคนกล้าเผชิญหน้ากับมัน
และอยากให้ทุกคน "หยุดคิดถึงสิ่งที่ยังมาไม่ถึงสักทีนะคะ"
ไม่มีใครทำร้ายคุณหรอก ถ้าคุณไม่ทำร้ายตัวเอง
**อย่ากลัวที่จะทุกข์นะ
ตอบลบอยากให้ทุกคนกล้าเผชิญหน้ากับมัน
และอยากให้ทุกคน "หยุดคิดถึงสิ่งที่ยังมาไม่ถึงสักทีนะคะ"
ไม่มีใครทำร้ายคุณหรอก ถ้าคุณไม่ทำร้ายตัวเอง
ได้อ่านข้อความนี้แล้ว +
ทึ่งในความเข้มแข็งของ น้องก้อนเมฆสีเงิน อย่างสุดซึ่งจริง ๆ >>>>>>เจ่เจ้