หลังจากที่ใช้ชีวิตร่วมกันมานานหลายปี
อยากถามหลาย ๆ คนว่า
"หากวันหนึ่งคุณหมดความรักที่มีให้กันแล้ว ทำไมถึงไม่ยอมเลิกกันไป"
"คุณจะทำให้ทุก ๆ วันในชีวิตคู่ และคนรอบข้างเดือดร้อน และอึดอัดไปเพื่ออะไร"
เมื่อวันหนึ่งการอยู่ด้วยกันเริ่มมีปัญหามากขึ้น
และคนสองคนไม่สามารถยอมให้กันและกันได้อีกต่อไป
"การให้อภัยจึงไม่มี"
ที่เหลือคือ "ความรุนแรง"
ซึ่งมันคงจะมีมากขึ้นเรื่อย ๆ
และถ้าเราไม่สามารถเดินออกไปจากชีวิตของคน ๆ นี้ได้
และเราหมดแล้วซึ่งความอดทนที่มีต่อกัน
และถ้าเราขอให้เค้าเดินออกไปจากชีวิตของเราแล้ว
แต่เค้าไม่ไป
เราควรทำอย่างไร?
ทำไมเหรอ?
แค่ขอให้เค้าปรับเปลี่ยนวิธีคิดใหม่ไม่ได้เลยหรืออย่างไร?
ทำไมต้องมีอคติเสมอ?
ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนของเราเอง หรือแม้แต่พี่น้อง
เราก็ไม่สามารถไปหาได้อย่างมีความสุข
เพราะต้องคอยระวัง ไม่ฉะนั้นกลับมาที่บ้านก็ต้องทะเลาะกับสามีอีกเหมือนเดิม
ทำไมอ่ะ?
ไม่เข้าใจจริง ๆ นะ
เพราะถ้าไม่สามารถยอมรับเราในแบบที่เราเป็น
ทำไมเค้าไม่เดินออกไปจากชีวิตของเราล่ะ
จะทนทรมานทั้งสองฝ่ายไปเพื่ออะไร
ทำให้คนรอบข้างเราเป็นทุกข์ไปด้วย
เค้าจะทำไปเพื่ออะไร?
แบบนี้ใช่ไม๊ที่เค้าเรียกว่า "เห็นแก่ตัว"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น